Quis Aristidem non mortuum diligit?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Aut, Pylades cum sis, dices te esse Orestem, ut moriare pro amico? Quae animi affectio suum cuique tribuens atque hanc, quam dico. Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Sed tu istuc dixti bene Latine, parum plane. Eam si varietatem diceres, intellegerem, ut etiam non dicente te intellego; Duo Reges: constructio interrete. Quis enim confidit semper sibi illud stabile et firmum permansurum, quod fragile et caducum sit? Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere. Non quaero, quid dicat, sed quid convenienter possit rationi et sententiae suae dicere. Sic, et quidem diligentius saepiusque ista loquemur inter nos agemusque communiter.

Nec vero pietas adversus deos nec quanta iis gratia debeatur sine explicatione naturae intellegi potest.

Te ipsum, dignissimum maioribus tuis, voluptasne induxit, ut adolescentulus eriperes P. De hominibus dici non necesse est. Hosne igitur laudas et hanc eorum, inquam, sententiam sequi nos censes oportere? Sed residamus, inquit, si placet. Iam in altera philosophiae parte. Tubulum fuisse, qua illum, cuius is condemnatus est rogatione, P. Quod equidem non reprehendo;

Plane idem, inquit, et maxima quidem, qua fieri nulla maior potest.
Tum Quintus: Est plane, Piso, ut dicis, inquit.
Bork
Ut alios omittam, hunc appello, quem ille unum secutus est.
Quae fere omnia appellantur uno ingenii nomine, easque virtutes qui habent, ingeniosi vocantur.

Deinde prima illa, quae in congressu solemus: Quid tu, inquit, huc?
An dubium est, quin virtus ita maximam partem optineat in rebus humanis, ut reliquas obruat?
Hanc ergo intuens debet institutum illud quasi signum absolvere.
Mihi enim satis est, ipsis non satis.
Vos autem cum perspicuis dubia debeatis illustrare, dubiis perspicua conamini tollere.

Ergo in iis adolescentibus bonam spem esse dicemus et magnam
indolem, quos suis commodis inservituros et quicquid ipsis
expediat facturos arbitrabimur?

At coluit ipse amicitias.

Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare. Quid ergo dubitamus, quin, si non dolere voluptas sit summa, non esse in voluptate dolor sit maximus? At iste non dolendi status non vocatur voluptas. In quo etsi est magnus, tamen nova pleraque et perpauca de moribus. Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles?

Nam ex eisdem verborum praestrigiis et regna nata vobis sunt et imperia et divitiae, et tantae quidem, ut omnia, quae ubique sint, sapientis esse dicatis.

Venit ad extremum;: Modo etiam paulum ad dexteram de via declinavi, ut ad Pericli sepulcrum accederem.
Perge porro;: Non autem hoc: igitur ne illud quidem.
Quae sequuntur igitur?: Illa videamus, quae a te de amicitia dicta sunt.
Res enim concurrent contrariae.: Sin kakan malitiam dixisses, ad aliud nos unum certum vitium consuetudo Latina traduceret.
Bork: Quid est enim aliud esse versutum?